Diagnostyka raka żoładka

Rak żołądka jest czwartym co do częstości występowania nowotworem wśród mężczyzn i drugim co do umieralności nowotworem złośliwym w całej populacji chorych na nowotwory. Kobiety zapadają na ten typ nowotworu średnio 1,5-krotnie rzadziej niż mężczyźni.

Największym czynnikiem ryzyka tego nowotworu jest infekcja Helicobacter pylori. Wywołuje ona przewlekły stan zapalny błony śluzowej żołądka, który inicjuje przebudowę komórek nabłonka wyściełającego żołądek i powstawanie ognisk nowotworowych.

Pozostałe czynniki to: palenie tytoniu, alkohol i nieprawidłowa dieta. Dowiedziono, że rakowi żołądka sprzyja dieta oparta na jedzeniu dużych ilości produktów konserwowanych, wędzonych i mocno solonych z użyciem nadmiaru saletry (żywność taka zawiera rakotwórcze azotyny) oraz na spożywaniu małych ilości świeżych warzyw i owoców - podobnie jak w przypadku innych nowotworów przewodu pokarmowego właściwe odżywianie odgrywa ogromną rolę w profilaktyce raka żołądka.

Diagnostyka

Markerami nowotworowymi używanymi w diagnostyce raka żołądka są CEA, CA 19-9 i CA 72-4. Oznaczanie równoległe tych trzech markerów znacznie zwiększa czułość diagnostyczną, która jest uzależniona od zaawansowania nowotworu i częściej stwierdza się wzrost tych markerów w przypadkach z obecnymi przerzutami, w tym głównie do wątroby.

Rokowanie i wczesne wykrycie wznowienia

Markery CEA, CA 19-9 oraz CA 72-4 wykorzystywane są również jako czynniki prognostyczne – im niższe poziomy wyjściowe tych markerów, tym czas przeżycia jest dłuższy. Niektóre badania potwierdziły bardziej agresywny przebieg choroby zależny od poziomu markera AFP. W przypadku monitorowania chorych po leczeniu operacyjnym stosowanie trzech markerów nowotworowych CA 19-9, CEA i CA